Dag 12 Caineville - Cannonville 15-7

Na een moeizame nacht vreselijk beroerd wakker geworden. Niemand was vooruit te branden en het was dan ook pas half negen voor we het prima rodeway inn motel verlieten. Leuk was het voerbakje voor de kolibrisi´s. Op een gegeven moment zaten er 10 kolibrisi´s tegelijk te eten en drinken! Net naast het motel was de ingang naar de Cathedral Valley, een dirtroad door een deel van Capitol Reef National Park. De weg was redelijk begaanbaar, veel beter dan bijvoorbeeld Monument Valley. Na een uur bereikten we ons doel, de tempel van de zon en de maan. Prachtige monolieten die vanuit de vallei oprijzen. Adembenemend. Dan was er nog de glass mountain, de glazen berg. Spiegelend als diamant en bestaand uit glasachtig materiaal. Een fabuleuze ervaring! Na de nodige foto stops om half twaalf op weg door Capitol Reef. Ook deze weg was weer onbeschrijfelijk mooi. We dachten het westen en de rode rotsen gezien te hebben, maar dit sloeg toch weer alles. Superlatieven schieten te kort. Je moet het gezien hebben en op foto en film is het geen schim van de werkelijkheid. Onderweg nog wat petroglyfen, indianenschilderingen op de rotswanden, gezien. Dan over de prachtige State Road – scenic byway- 12 via Torrey en Escalante naar de Bryce KOA waar we om half vijf al waren. Ook de 12 was een prachtige route. De rode rotsen maakten plaats voor bergen met prachtige bossen. Bij Calf Creek weer een giga mooie canyon. Onderweg kregen we tijdens het rijden te maken met een serie regen en onweersbuien. Op de camping was het dus geen zwemweer. Toen begon het lange wachten op de te Beestjes. Ongeduldig zaten de drie kinderen op het hek te staren naar elke voorbij komende auto. Weer geen Beestjes….Yvonne toverde een lekkere hap spaghetti op de tafel, gekookt in onze super de luxe cabin. Een vrijstaand huisje, een grasveldje eromheen, een keuken, drie kamers en een eigen badkamer en toilet. Eindelijk om acht uur kwam de familie te Beest de oprit op denderen. De vreugde en het enthousiasme kende geen grenzen. Nadat ze zich een uurtje hadden gesetteld en gegeten kwamen ze bij ons op de veranda nog een borreltje halen. Sterke verhalen werden uitgewisseld en het bier vloeide rijkelijk. Om tien uur werd dat abrupt afgebroken door een significante regenbui. Nou ja morgen moeten we weer vroeg op pad dus het kwam wel goed uit. En een buitje op het dak klinkt ook heel gezellig!!!